تصور کنید که از یک بیماری ذهنی رنج می برید که باعث شده به دیگران صدمه بزنید و حتی برای انجام کار های عادی هم مشکل داشته باشید. قطعاً تصور این موضوع هم برایتان وحشتناک به نظر می رسد.
درصد کمی از افراد مجبور می شوند که به خاطر اختلالات ذهنی که در این مقاله برایتان معرفی می کنیم، دور از دیگران باشند و آن ها شرایط وحشتناکی را پشت سر می گذارند. تقریباً 450 میلیون نفر در دنیا از بیماری ذهنی رنج می برند. فقط در کشور های بزرگ از هر چهار خانواده ؛ یک خانواده درگیر این موضوع است.
بعضی از اختلالات ذهنی مانند افسردگی به شکل طبیعی اتفاق می افتد اما بعضی نتیجه حادثه یا آسیب دیدگی ذهنی است. همه این اختلالات می تواند برای کسانی که به آن دچار شده اند وحشتناک به نظر برسد اما بعضی از اختلالات نادر هستند که به شدت بدتر بوده و فرد و اطرافیانش را درگیر می کند که در این قسمت ترسناک ترین هایشان را به شما معرفی می کنیم.
سندروم آلیس در سرزمین عجایب
شاید این سندروم کمی فانتزی به نظر برسد اما یکی از عجیب ترین تجربه هایی است که بعضی از انسان ها داشته اند و یک اختلال ذهنی ترسناک است که به آن سندروم تود هم گفته می شود. در این سندروم فرد احساس می کند که اطرافش کج و معوج و نامتعادل است.
این افراد همچنین صدا ها را آرام تر یا بلند تر از حد طبیعی می شنوند. اجسام را بزرگتر یا کوچکتر از حالت واقعی می بینند یا ممکن است سرعت صحبت کردن دیگران و یا بافت بعضی از اجسام برای آن ها تغییر کند.
این اختلال وحشتناک باعث می شود که فرد تصویر ذهنی خوبی از بدن خود نداشته باشد. خوشبختانه بسیار نادر است و بیشتر موارد افراد در دهه بیست سالگی به آن دچار می شوند که معمولاً تومور مغزی یا سابقه استفاده از بعضی دارو های خاص را دارند.
سندروم دست بیگانه
این سندروم هم یکی از وحشتناک ترین هاست و هنگامی که یک نفر به آن دچار می شود، محدود به دنیای تخیلی خودش می گردد. خوشبختانه این اختلال هم جزء اختلال های نادر محسوب می شود و یک مشکل ذهنی بوده که در آن فرد کنترل یک دست یا یک پا را از دست می دهد.
دست غیر قابل کنترل و دیگر تحت مدیریت خود آن فرد نیست و ممکن است این افراد به صورت ناخواسته اقدام به خفه کردن خودشان یا دیگران کنند، لباس ها را پاره کنند و یا بدن دیگران را زخمی کنند. این سندروم معمولاً در بیماران مبتلا به آلزایمر یا کسانی که جراحی مغزی انجام داده اند، بیشتر اتفاق می افتد و هنوز هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.
سندروم Apotemnophilia
این اختلال یک اختلال نورولوژیکی است که تمایل شدید را در فرد ایجاد می کند تا به بخش های سالم بدن خود آسیب وارد کند. شاید شما آن را یک اختلال خیلی وحشتناک ندانید اما این آسیب در سمت راست مغز اتفاق می افتد و بعضی از کسانی که به آن مبتلا می شوند، به هر طریقی که شده به خودشان آسیب وارد می کنند. آسیب هایی که بسیار خطرناک و جبران ناپذیر هستند، حتی بعضی از آن ها ممکن است پای خود را قطع کنند.
سندروم بوانتروپی
افرادی که از این اختلال رنج می برند، تعداد بسیار کمی دارند اما این اختلال هم بسیار وحشتناک است که در آن فرد مبتلا احساس می کند که تبدیل به گاو شده و دقیقا شبیه به گاو هم رفتار می کند.
حتی شاید آنها را در زمین و محل زندگی گاوها ببینید که چهار دست و پا در حال راه رفتن هستند و چمن می خورند و خیلی راحت به زندگی خود شبیه به کار شان ادامه می دهند. این اختلال ذهنی ممکن است به دلیل اشتباه هیپنوتیزم یا رویا پردازی فرد اتفاق بیفتد.
نشانگان کاپگراس
این اختلال ذهنی به گونه ای است که در آن فرد باور می کند که انسان هایی که در اطرافش هستند، جایشان با انسان های کلاهبردار و دغل باز عوض شده است و در نتیجه مدام برنامه ریزی می کنند که به آنها آسیب بزنند تا به خودشان آسیب وارد نشود.
در یکی از موارد این اختلال یک خانم 74 ساله باور داشت که یک شخص دغلباز و فریب کار خودش را جای همسرش جا زده تا به او آسیب وارد کند. این اتفاق بسیار نادر است و معمولا بعد از یک تروما یا آسیب یا تجربه تلخ اتفاق می افتد و افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، آلزایمر و بیماری صرع بیشتر به آن دچار می شود.
سندروم لیکانتروپی
در این اختلال افراد باور دارند که می توانند به حیوانات تبدیل شوند. حیواناتی مثل گرگ یا انواع دیگر و با این باور زندگی می کنند و شبیه به آن حیوانی که مدنظرشان است رفتار می کنند و یا حتی ممکن است اگر شرایط براییشان فراهم باشد، وارد جنگ شوند یا در فضای باز شبیه حیوانات زندگی کنند.
توهم کوتارد
این اختلال ذهنی ترسناک باعث می شود که فرد بیمار باور کند که یک مرده متحرک است یا یک روح است و بدنش در حال فرسایش می باشد و قرار است همه خون و تمام اعضای بدنش از بین برود. احساس اینکه بدن در حال تخریب و فرسایش است، معمولاً بخشی از توهم آن ها محسوب می شود و بسیاری از کسانی که از آن رنج می برند؛ به افسردگی شدید مبتلا می شوند.
در بعضی از موارد این توهم باعث می شود که این افراد تمایل به خودکشی پیدا کنند. این اختلال ترسناک اولین بار در سال 1980 توسط یک نورولوژیست به نام جولز کوتارد کشف شد و او هم اعلام کرد که این پدیده بسیار نادر است که اولین بار نمونه آن را در یک مرد پیدا کردند که عقیده داشت بر اثر ایدز فوت شده و اکنون در جهنم است.
سندروم دیوژن یا گدامنشی
این سندروم هم یکی دیگر از اختلال های ذهنی رایج است که فیلسوف یونانی اولین بار آن را تشخیص داد که در آن فرد تمایل بسیار شدید پیدا می کند تا آیتم ها و اجسام را به صورت رندوم و انتخابی جمع آوری کند و به آنها تعلق و وابستگی پیدا کند.
این افراد به شدت خودشان را نادیده می گیرند و هیچ علاقه ای به خود ندارند، از اجتماع دوری می کنند و از عادت های خود هم خجالت نمی کشند. معمولاً افراد سالخورده و افراد مبتلا به آلزایمر و کسانی که در دوره ای از زندگی طرد شده اند یا در محیط زندگی آنها ثابت و پایدار نبوده، بیشتر اتفاق می افتد.
اختلال تجزیه هویت
این اختلال یک بیماری ذهنی وحشتناک است که شاید در بعضی از برنامه های تلویزیونی با آن آشنا شده باشید. کم تر از یک درصد مردم از آن رنج می برند و احساس می کنند که دو الی سه هویت مختلف دارند.
شخصیت آن ها مدام در حال گردش و تغییر است. البته بعضی از آن ها به مدت چند سال روی یک شخصیت باقی می مانند اما بعضی دیگر ممکن است در عرض چند ساعت شخصیت شان تغییر کند.
آن ها می توانند هر زمان که خواستند، هویت خود را تغییر دهند و هیچ هشداری هم به دیگران ندهند و متقاعد کردن آن ها هم تقریباً غیر ممکن است. به همین دلیل افراد مبتلا به این اختلال نمی تواند زندگی عادی و طبیعی داشته باشند و در بیمارستان روانی از آن ها مراقبت می شود.
سندروم Factitious
این افراد تظاهر به سرماخوردگی می کنند، به طوری که صدای خود را تو دماغی می کنند و می خواهند فیلم بازی کنند. این اختلال ذهنی وحشتناک به گونه ای است که فرد تمایل دارد همیشه بگوید من مریض هستم و در حقیقت اکثر افراد مبتلا به این اختلال خودشان را مریض نشان می دهند تا دیگران به سراغ درمان برای آن ها بروند.
گاهی اوقات لیستی از علائم مختلف را در خودشان به وجود می آورند و از این بیمارستان به آن بیمارستان می روند. معمولاً علت انجام این کار می تواند یک آسیب ذهنی در گذشته یا یک بیماری جدی باشد و کمتر از 5 درصد جمعیت دنیا را درگیر می کند و هیچ درمانی هم برای آن وجود ندارد.
سندروم Kluver-Bucy
تصور کنید که شما دوست داشته باشید کتاب یا کاغذ بخورید. این واقعیت زندگی افراد مبتلا به این سندرم است که یک اختلال ذهنی وحشتناک بوده که در آن همزمان حافظه از دست می رود و فرد تمایل دارد چیز های عجیب و غریب بخورد.
افراد مبتلا به این سندرم معمولا نمی توانند اجسام را از اشخاص تشخیص دهند. این اختلال ذهنی وحشتناک به سختی قابل تشخیص است و می تواند به خاطر یک آسیب دیدگی شدید به مغز اتفاق بیفتد. متاسفانه هیچ درمانی هم برای این سندروم وجود ندارد.
اختلال وسواس
شاید نام این سندروم را شنیده باشید. در این بیماری فرد علائم مختلفی را از خودش نشان می دهد اما معمولاً ترس بی دلیل، اضطراب شدید و افکار پریشان کننده علائم اصلی اش هستند.
همچنین چند کار پشت سر هم تکرار می شود. به عنوان مثال فرد مورد نظر همیشه در حال تمیز کردن است و می داند که این ترس ها غیر طبیعی هستند و یک چرخه جدید از اضطراب و ترس در او ایجاد می شود و تقریباً یک درصد جمعیت دنیا را درگیر می کند. هنوز علت دقیق این مسئله مشخص نیست اما ترشحات بعضی از مواد شیمیایی در مغز می تواند عامل اصلی این مشکل باشد.
سندروم پاریس
این سندروم یک اختلال ذهنی موقت اما عجیب و غریب است که هنگام دیدن شهر پاریس اتفاق می افتد و معمولاً در بین مسافران ژاپنی رایج تر است. تقریباً از هر 6 میلیون بازدید کننده ژاپنی از پاریس، هر سال تعدادی از آن ها (حدودا 12 نفر) به این اختلال دچار می شوند و یک اضطراب شدید، افسردگی، توهم و دگرسان بینی محیط در آن ها اتفاق می افتد.
معمولاً کسانی که به این سندروم مبتلا شده اند، از قبل اختلال ذهنی خاصی نداشته اند و به همین دلیل آن را یک اختلال نورولوژیکی ترسناک می دانند که ممکن است به خاطر تفاوت فرهنگی در افراد اتفاق بیفتد.
سندرم Reduplicative Amnesia
افرادی که به سندروم مبتلا هستند احساس می کنند مکانی که در آن قرار گرفته اند، به دو مکان تبدیل شده است. این اتفاق ممکن است در شرایط مختلف رخ دهد اما آنها فکر می کنند که همزمان در دو مکان هستند.
اولین بار یک نورولوژیست به نام آرنولد پیک در سال 1903 این اختلال را معرفی کرد و اعلام کرد که در بیماران مبتلا به آلزایمر رخ می دهد و معمولاً در بیمارانی که تومور، آلزایمر، آسیب دیدگی ذهنی یا دیگر اختلالات روانی را دارند نیز رایج تر است.
سندروم استاندال
این سندروم بیماری است که خوشبختانه موقتی بوده و زمانی اتفاق می افتد که فرد بیمار در معرض آثار زیاد هنری قرار می گیرد یا زیبایی محیط اطرافش بسیار زیاد است. افرادی که این اختلال عجیب و وحشتناک را تجربه می کنند گزارش کرده اند که در آن زمان یک تپش قلب شدید، اضطراب زیاد، سردرگمی، سرگیجه و توهم به آن ها دست می دهد.
نام این سندروم توسط یک نویسنده فرانسوی در قرن 19 انتخاب شد که خودش این تجربه عجیب و غریب را بعد از سفر به فلورانس در سال 1817 داشته و توانست آن را با جزئیات توضیح دهد.